Recensie - ‘A Haunting In Venice’

Kenneth Branagh als Hercule Poirot en regisseur van deze film. Beeld: The Walt Disney Company Benelux

Vooraf

'Murder on the Orient Express' en 'Death on the Nile' zijn in mijn ogen geweldige films. De vibes, de spanning en de goeie acteurs zijn de sleutel van deze films. Toen dit derde deel werd aangekondigd een paar jaar geleden sprong ik een gat in de lucht! Dit kan alleen maar goed gaan, toch?

Medium Michelle Yeoh. Beeld: The Walt Disney Company Benelux

Plot

Hercule Poirot (Kenneth Branagh) is met pensioen en leeft in een zelfopgelegde ballingschap in Venetië, maar als hij een scéance bijwoont en een van de gasten wordt vermoord belandt de detective in een sinistere wereld van schaduwen en geheimen.

Eerste indruk

Deze film is in het begin wat traag en een beetje vaag, maar weet zich heel goed weer te herpakken. De geweldige cinematografie maakt deze film wel echt top. De acteurs kende ik niet zo goed in vergelijking met de andere twee films, maar vind ik helemaal geen probleem. Michelle Yeoh is waarschijnlijk de grootste naam van deze film, maar toch vond ik dat ik geen keuze kon maken wie er nou echt uit spong. Waarschijnlijk toch Branagh. Je merkt dat hij plezier heeft in het maken van deze film. Deze is weer een stukje grimmiger dan de vorige, die weer wat grimmiger was dan deel 1. Ik zie een patroon. Werkt heel lekker. Daardoor zijn de horrorelementen wel wat "eng", en ben wel een paar keer geschrokken. Maar ik schrik heel snel, haha. Applausje voor Branagh die zowel kan regisseren en acteren, zie je niet veel... (kuch kuch 'Poker Face' met Russell Crowe)

Rara, wie was het...

Een 'whodunnit' is zeker niet nieuw, maar heb er nog geen een gezien met deze setting en deze style. Uniek en heel goed. Soms denk je wel na over hoe het nou zit en wie nou de moord heeft gepleegd, maar vaak ben je gewoon bezig met de film kijken. Er gebeurd in die zin lekker veel om geboeit te blijven kijken, wat ik met de andere film wel echt anders vond. Nee, ik denk dat deze mijn favoriet is.

Minpunten

Zoals ik al zei, het begin is wat traag en moet je er echt even inkomen. Daarnaast is daarmee het einde totaal niet in verhouding. Nog een klein puntje: het jochie en zijn vader hun relatie voelde ik totaal niet. Geen idee waar dat aan lag. Waarschijnlijk omdat Jude Hill té volwassen acteert.

Conclusie

Een geweldige whodunnit gemixt met horrorelementen, love it. De hele stijl van de film is een feest om naar te kijken. Hulde voor de acteurs (op een paar na dan), hulde voor Kenneth Branagh en hulde voor de muziek. Echt een dikke aanrader om in de bioscoop te zien!

'A Haunting In Venice' draait vanaf nu in de bioscoop en krijgt 4 sterren!