Mama mia...
Cat-Mario. Beeld: Illumiation / Nintendo
Vooraf
Oke, een nieuwe animatiefilm van Illumination in samenwerking met Nintendo. Ik vond de 'Despicable Me' en 'Minions' films altijd al vrij matig en irritant, maar de 'Sing' en "Secret Life Of Pets' films erg leuk! Gemixte gevoelens dus. Zelf heb ik veel Mario games gespeeld, maar wel op wat latere leeftijd. Ik heb thuis een Nintendo Switch en speel regelmatig een lekker potje 'Mario Kart', houd echt van 'Super Mario 3D World' en heb een kleine liefde voor 'Super Mario Odessy' gekregen. Verwachtingen voordat ik de film ga zien: hoop heel erg op een leuke, mooie en unieke animatiefilm. We gaan 'm zien in IMAX 3D, en hoop ook dat dat een meerwaarde heeft.
Poster. Beeld: Illumiation / Nintendo.
Achteraf
Na lekker wat gegeten te hebben lopen we met z'n drieën naar de bioscoop. De een wat meer hoopvoller dan de ander. Ik weet namelijk, en dat weten hun niet, de Rotten Tomatoes score al. Grote bak popcorn voor me, de lichten gaan uit en dan gaat de film beginnen. En ik moet zeggen, de film start eigenlijk op de standaard Illumination manier. De toon word gelijk gezet door een dreiging op te zetten. Als we geïntroduceerd worden aan Mario en Luigi, ben ik de kritiek op Chris Pratt gelijk vergeten. Zijn humor is ontzettend goed en bewijst maar weer dat hij ook een prima voice actor is. Ik vraag me oprecht alleen af waarom Brooklyn zo lang te zien is. Opzich prima, maar had dan liever iets meer uitleg gewild over The Mushroom Kingdom.
Plot
Eigenlijk is dit typisch een Nintendo verhaal. Bowser (Jack Black) wil Prinses Peach (Anya Tailor Joy) trouwen. Als Mario (Chris Pratt) met zijn broer Luigi (Charlie Day) een mysterieuze buis van elkaar gescheiden worden, staat er een avontuur voor hun klaar.
De rest
Niet een heel bijzonder plot, maar prima voor een animatie-kinderfilm. Volwassenen kunnen genieten van de prachtige werelden die in een rap tempo voorbij komen, soms iets té snel. Zie zelf dan liever iets meer van bijvoorbeeld The Mushroom Kingdom dan een water wereld die in 5 minuten weer verdwenen is. De designs van de karakters zijn herkenbaar en verfrissend tegelijk, een feest om naar te kijken. De muziek is herkenbaar, alleen heel raar dat ze popnummers gebruiken. Je hebt een gigantische muziek bibliotheek waar je uit kunt putten, en dan doen ze dat niet. De grappen zijn soms wat kinderlijk, maar wel grappig genoeg. De duistere toon van de onderwereld word wat vrolijker gemaakt met wat grappen, wat een leuke toevoeging is.
Peach, ingesproken door Anya Tailor Joy. Beeld: Illumiation / Nintendo.
Easter eggs
Nintendo zou Nintendo niet zijn om het helemaal te verbloemen met leuke easter eggs naar de verschillende Mario games. Zo horen we heel veel sound effects, grappen en dingen op de achtergrond die de echte fans gelijk zullen herkennen. De 'lets-a-go's' en 'mama mia's' voelen wel een beetje geforceerd. Heb je de games nog nooit gespeeld? Tja, dan kunnen ze een beetje raar en random overkomen. De Seth Rogen lach zit er ook in, maar net 1x teveel. Ook is er aan het einde van de film nog een after-credit scene die elk Nintendo hart sneller laat kloppen.
Conclusie
Een goeie start voor een mooi Nintendo universum met hier en daar wat haken en ogen. Voor kids ontzettend leuk, voor volwassenen vermakelijk. Muziek is goed, maar niet top. Heerlijke popcornfilm die wat kort duurt voor het tempo van de film.
Reactie plaatsen
Reacties